Zakelijke gegevens
|
Titel:
Schrijver: Jaar van uitgave: Uitgeverij: Vertaler: Aantal blz: Genre: Thema’s: Serie: ISBN: Prijs: |
Hate List
Jennifer Brown 2009 Callenbach, Kampen Ernst Bergboer 367 Reallife School - Amerika - schietpartijen - liefde - schuld - 9789026603983 € 18,95 |
Samenvatting
Het was eigenlijk Valerie's idee: een lijst van klasgenoten en leraren waar je hevig de pest aan hebt. Maar Valerie kan haar ogen niet geloven als haar vriend Nick op een dag om zich heen schiet in de aula en iedereen van hun geheime hate list begint neer te knallen. Valerie probeert hem nog tegen te houden, maar raakt zelf zwaargewond.
Valerie komt in een nachtmerrie terecht. Met een schotwond in haar been ligt ze in het ziekenhuis en wordt ze door de recherche ondervraagd. Hoe zorgt ze ervoor dat haar onschuld bewezen wordt? Mag ze nog van Nick houden, nu hij anderen van het leven heeft beroofd? En wie zijn haar echte vrienden eigenlijk?
bron: achterflap boek Hate List
Valerie komt in een nachtmerrie terecht. Met een schotwond in haar been ligt ze in het ziekenhuis en wordt ze door de recherche ondervraagd. Hoe zorgt ze ervoor dat haar onschuld bewezen wordt? Mag ze nog van Nick houden, nu hij anderen van het leven heeft beroofd? En wie zijn haar echte vrienden eigenlijk?
bron: achterflap boek Hate List
'Herinner je je nog iets van wat er op school is gebeurd?' vroeg hij.
Ik schudde mijn hoofd. Nee. 'Niet echt. Iets.'
'Er zijn een heleboel mensen dood, Valerie. Doodgeschoten door jouw vriend Nick. Heb jij enig idee waarom?'
Daar moest ik over nadenken. In al dat gepuzzel van de afgelopen dagen had ik mezelf die vraag nog niet gesteld.
Waarom. Het antwoord leek zo voor-de-hand-liggend: Nick haatte die gasten. En zij hadden een hekel aan hem.
Daarom. Haat. Stompen in zijn maag. Schelden. Uitlachen. Rotopmerkingen. Tegen de kluisjes geramd worden omdat een of andere lefgozer langs je heen loopt. Zo zat het, en op de een of andere manier was het hierop uitgedraaid en waren ze allemaal dood.
Recensie
door: Marian Dictus
Je hebt vast wel eens op het journaal zo’n bericht gehoord van een schietpartij op een Amerikaanse High School. Dat is precies waar dit boek over gaat. Valerie (de hoofdpersoon van het verhaal) en Nick (haar vriendje) zijn twee buitenbeentjes op school. Om hun frustraties te uiten begint Valerie met het aanleggen van een ‘hate list’, waarop ze iedereen schrijft aan wie ze een hekel heeft; zoals de cheerleaders van school en de macho-mannen die Nick altijd tegen de kluisjes duwen. Nick vindt dit een goed idee en de lijst groeit snel. Voor Valerie is de lijst een uitlaatklep voor haar woede, het zijn ‘maar’ woorden. Ze denkt dat dit voor Nick ook zo is, totdat hij op een dag zes leerlingen, een leraar en zichzelf doodschiet.
Het boek bestaat uit vier delen en er wordt constant gewisseld tussen heden en verleden. Zo begint deel 1 met het moment dat Valerie na de schietpartij weer naar school moet, terwijl ze in deel 2 wakker wordt in het ziekenhuis net na de schietpartij. In alle vier de delen wordt het verhaal regelmatig onderbroken door flashbacks en krantenberichten die vertellen over het drama op de high school. Dit is wel fijn, omdat je als lezer zo een steeds beter en completer beeld krijgt van wat er nu precies is gebeurd.
De grote vraag waar Valerie het hele verhaal mee worstelt is deze: in hoeverre is zij ook slachtoffer en in hoeverre is ze medeschuldige? Als lezer is dit ook heel interessant, omdat je tijdens het lezen steeds een beetje meer informatie krijgt over Valerie en Nick, waardoor je zelf ook heel erg aan het denken wordt gezet. Het motto van het vierde deel van het verhaal is een zin van Shakespeare: ‘Wie treft de blaam van deze bloed’ge daad? En dat is in essentie waar dit boek om draait: In hoeverre is iemand verantwoordelijk voor de daden van iemand anders? En zijn woorden echt alleen maar ‘woorden’?
Je hebt vast wel eens op het journaal zo’n bericht gehoord van een schietpartij op een Amerikaanse High School. Dat is precies waar dit boek over gaat. Valerie (de hoofdpersoon van het verhaal) en Nick (haar vriendje) zijn twee buitenbeentjes op school. Om hun frustraties te uiten begint Valerie met het aanleggen van een ‘hate list’, waarop ze iedereen schrijft aan wie ze een hekel heeft; zoals de cheerleaders van school en de macho-mannen die Nick altijd tegen de kluisjes duwen. Nick vindt dit een goed idee en de lijst groeit snel. Voor Valerie is de lijst een uitlaatklep voor haar woede, het zijn ‘maar’ woorden. Ze denkt dat dit voor Nick ook zo is, totdat hij op een dag zes leerlingen, een leraar en zichzelf doodschiet.
Het boek bestaat uit vier delen en er wordt constant gewisseld tussen heden en verleden. Zo begint deel 1 met het moment dat Valerie na de schietpartij weer naar school moet, terwijl ze in deel 2 wakker wordt in het ziekenhuis net na de schietpartij. In alle vier de delen wordt het verhaal regelmatig onderbroken door flashbacks en krantenberichten die vertellen over het drama op de high school. Dit is wel fijn, omdat je als lezer zo een steeds beter en completer beeld krijgt van wat er nu precies is gebeurd.
De grote vraag waar Valerie het hele verhaal mee worstelt is deze: in hoeverre is zij ook slachtoffer en in hoeverre is ze medeschuldige? Als lezer is dit ook heel interessant, omdat je tijdens het lezen steeds een beetje meer informatie krijgt over Valerie en Nick, waardoor je zelf ook heel erg aan het denken wordt gezet. Het motto van het vierde deel van het verhaal is een zin van Shakespeare: ‘Wie treft de blaam van deze bloed’ge daad? En dat is in essentie waar dit boek om draait: In hoeverre is iemand verantwoordelijk voor de daden van iemand anders? En zijn woorden echt alleen maar ‘woorden’?
Schrijver
Jennifer Brown won tweemaal de Erma Bombeck Global Humor Award (2005 & 2006) met haar wekelijkse column in The Kansas City Star. Ze stopte met haar column om een full-time Young Adult schrijver te worden. Hate list is haar debuut. Inmiddels is haar derde boek voor Young Adults verschenen in de VS. De film en TV-rechten van Hate list zijn inmiddels verkocht aan Original Productions Development Corp., a division of Disney.
Jennifer woont in Kansas City met haar man en drie kinderen.
Op haar eigen website (Engelstalig), kun je nog veel meer over haar te weten komen.
Jennifer woont in Kansas City met haar man en drie kinderen.
Op haar eigen website (Engelstalig), kun je nog veel meer over haar te weten komen.
Andere boeken
|
|
|
Bekroningen en prijzen
Hate List heeft verschillende prijzen gewonnen:
- 2010 - Best Books for Young Adults door de American Library Association
- 2012 - Winnaar van de Oklahoma Sequoyah Book Award
- 2013 - gekozen als kerntitel voor de Jonge Jury 2014
Extra
Nieuwsgierig geworden? Hier kun je een fragment lezen van Hate List.
Hier kun je een stukje lezen van het tweede boek van Jennifer Brown, Bitter Love.
Hier kun je een stukje lezen van het tweede boek van Jennifer Brown, Bitter Love.
|
|
|